پانسمان فیلم شفاف

پانسمان های نوع مدرن Modern dressings
پانسمان های نوع مدرن  و یا نیمه تراوا : که شامل پنج گروه اصلی:  ژینات – هیدروکلوئید ها - فوم ها - هیدروژل و فیلم های ترانسپارنت می باشد .

وقتی که یک زخم به اندازه مناسب مرطوب است ، پانسمان های متناسب باید بتوانند رطوبت را همان گونه که هست حفظ کنند ، بدون آنکه با جذب کردن بیشتر از حد طبیعی ، زخم ها را خشک کنند . و همچنین اگر زخمی از پیش خشک شده باشد پانسمان ها باید بتوانند به آن زخم رطوبت بدهند . بنابراین انواع پانسمان ها به سه دسته ی اصلی تقسیم می شوند :
۱  . پانسمان هایی که اگزودا ها را کاملا جذب می کنند  .
۲ . پانسمان هایی را رطوبت موجوددر محل زخم را به همان اندازه ای که وجود دارد نگاه می دارند .
۳ . پانسمان هایی که رطوبت و نم را به محل زخم می دهند .

پانسمان های نوع جاذب:

زخم هایی که ترشحات اگزودای بسیاریی دارند . این نوع پانسمان ها ظرفیت های بالایی برای جذب کردن و نگهداری از آب را دارند ، فلذا نیازی به عوض کردن دیرتری دارند ( در مقایسه کردن با پانسمان های نوع سنتی ) بنابراین پروسه ی ترمیمی زخم ها با تعویض کردن پانسمان آنها بهم نمی خورد . و همچنین هزینه ی پرستاری نیز کمتر می شود . فوم ها و انواع آلژینات ها بهترین گونه ی انواع جذب کننده ها هستند .

پانسمان های نوع نگهدارنده ی رطوبت:

وقتی  روند healing پیش تر می رود و بافت های گرانولاسیونی تشکیل می گردند و زخم ها با بافت های همبند پر می شوند ، ترشحات اگزودا نیز کاهش می یابند و استفاده کردن از پانسمان های نوع جاذب باعث خشک تر شدن و دهیدره شدن بیشتر زخم خواهند شد . در این مواقع پانسمان هایی نیاز است که رطوبت و نم را همان گونه که هست نگاه دارند .  هیدروکلوئید ها و فیلم ترانسپارنتها بری این کار بسیار مناسب است  .

پانسمان های نوع رطوبت دهنده:

وقتی کل زخمی از قبل خشک شده است و با بافتی مرده و خشکیده پوشیده شده ، باید این بافت های مرده را به روشی دبریده کرده  تا بهبود زخم صورت پذیرد که میتوانیم از دبریدمان اتولیتیکی ( هضم به تدریج سلول ها و بافت های مرده با آنزیم ها و فاگوسیت های آندوژنیک ) استفاده کنیم ، مرطوب نگاه داری زخم ها به این روال کمک می کند . برای این عمل نیز هیدروژل ها متناسب ترین هستند .

(Films or Transparent Dressings) فیلم ها و یا پانسمان های نوع شفاف:

ترکیباتی از یک پوسته ی پلی اورتانی نازک ، که بواسطه لایه ای از جنس اکریلیک چسبنده کاملا پوشیده شده است . خیلی انعطاف پذیر، و نیمه تراوا هستند یعنی به انواع گازها که شامل اکسیژن ، دی اکسید کربن و بخارات آب است اجازه ی عبور کردن می دهند . ولی به مولکول های پروتئینی بسیار بزرگ و ترشحات زخمی و انواع باکتریها اجازه عبور کردن را نمی دهند . تراوایی آنها به بخارات آب مانع لیچ افتادگی و ماسره شدگی رد زخم می شود . به شکل تیپیک در زخم های نوع سطحی ، ترشحات کم و مرحله ی یک از زخم های فشاری ، حفاظت پوست در مقابل نیروی (Friction & Shearing  ) پیشنهاد می شوند . برای انواع زخم هایی که از مرحله التهابی گذشته و وارد فاز پرولیفراتیوی شده اند و ترشحات آنها نیز کمتر شده متناسب هستند . و همچنین به شکل پوششی ثانویه و نگاه دارنده در پانسمان هایی دیگر ، پانسمان های زخم های تقریبا کم عمق بمانند محل اهدا کردن پوست و زخم های بعد از جراحی مورد استفاده ی عموم قرار می گیرند و برای زخم هایی که دارای اگزودای نوع متوسط ، زیاد ، غلیظ و عفونتی هستند اصلا مناسب نیستند . ترانسپارنت شده می باشند فلذا میتوانیم زخم ها را زیر آنها ببینیم . سدی محکم برای وارد شدن باکتریها هستند ، و همچنین درد موجود بعد از عمل را هم کمتر می کنند .

مشکلات آنها نیز عبارتست از :

 کار گذاری آنها تقریبا سخت است ، چون بروی خودشان چین می خورند . و ممکن است به زخم هایی که خشک شده اند و یا پوست دور زخم بچسبند و در زمان تعویض کردن منجر به صدمه به زخم شوند . اگزودا ها زیر آنها تجمیع می شود و قدرت جذبی ندارند . این نوع از پانسمان ها در اشکال و سایز های مختلفی موجود هستند.