چسب زخم پاندا

چسب زخم پارچه ای پاندا

برای پانسمان خراش ها و بریدگی های کوچک و سطحی از چسب زخم استفاده می شود ، این چسب ها از یک لایه گازدار یا سلولزی با یک نوار چسبدار تشکیل شده اند و هرکدام در بسته های استریل و به صورت جداگانه قرار دارند ‌ . چسب های زخم اندازه های گوناگونی دارند ،  بعضی از آن ها ضد آب هستند و همچنین قابل استفاده برای اندام های چون نوک انگشتان ، آرنج ، پاشنه می باشند  . بعضی افراد به این چسب ها آلرژی دارند و و قبل از استفاده باید مطمئن شوید که فرد مصدوم شده نسب به این پانسمان آلرژی نداشته باشد ‌ . کسانی که بیشتر با آب و غذا سرو کار دارند باید از چسب های ضد آب ، مشخص و آبی رنگ استفاده کنند.

برای استفاده از چسب زخم اول باید کناره های زخم را تمیز و خشک کنید و سپس چسب را باز کرده و نوارهای دوطرف آن را بگیرید و لایه پوششی را بدون دخالت دست روی زخم گذاشته و نوارها را دربیاورید  . و به طور خلاصه می توان گفت پانسمان های چسب دار برای زخم های سطحی و خراش های کم کاربرد دارد و افرادی هستند که به این چسب ها آلرژی دارند و قبل از استفاده باید از آن ها پرسید و مطمئن شد که نسبت به این چسب ها هیچ گونه حساسیتی نداشته باشند  . این چسب زخم ها اندازه و شکل های مختلفی دارند  و برای پاشنه و آرنج و انگشتان می توان از آن ها استفاده کرد  . نوعی از این چسب زخم ها ضد آب است و افرادی که با آب بیشتر سر و کار دارند از این نوع استفاده می کنند  .

چسب زخم پانسمان پاندا

چسب زخم پانسمان کوچکی است که برای زخم‌ها و آسیب‌های ناچیز استفاده می‌شود که نیاز به پانسمان بزرگ ندارند. بانداژ چسبان که همچنین چسب های زخم نیز نامیده می شود ، پانسمان کوچکی برای صدمات سطحی است ، که به اندازه کافی جدی و خطرناک نمی باشند. چسب های زخم از بریدگی ها، به عنوان مثال ایجاد ساییدگی و اصطکاک ، باکتریها ، صدمه دوباره ، یا کثیفی حفاظت می کند . بنابراین ، فرآیند التیام زخم کمتر ناخوشایند می باشد . گاهی اوقات چسب های زخم خاصیت ضد عفونی کننده نیز دارند. یک عملکرد اضافی چسب زخم به هم نزدیک نمودن قسمت های صدمه دیده برای بهبود سریعتر زخم است.

پیشرفت‌های جدید

امروزه و با پیشرفت‌های جدید، دانشمندان موفق به ساخت نسل‌های جدید این محصول شده‌اند. دانشمندان در آلمان با به‌کاربردن الیاف سیلیکا ژن، موفق به ساخت چسب زخم جذب‌ شونده شده‌اند . همچنین دانشمندان در آمریکا، نسل چسب زخم‌های ضد آب را با الهام از پاهای مارمولک تولید نموده‌اند .در همین راستا در انگلستان چسب زخم نورانیِ ضد سرطان ساخته شده‌است . همچنین برای اولین بار در ایران، چسب زخم مایع تولید شده‌است .

تاریخچه

چسب زخم برای اولین بار در سال ۱۹۲۱ توسط شخصی به نام ارل دیکسون (۱۸۹۲ تا ۱۹۶۱) اختراع شد . او با مشاهده ی آسیب‌های کوچک و مداوم همسرش در آشپزخانه به این فکر رسید که می‌تواند با گذاشتن قطعات کوچک گاز استریل بر روی چسب در فواصل معین ، کار پانسمان اینگونه آسیب‌های کوچک را ساده کند . این ابتکار به اختراع چسب زخم منجر شد.

زخم‌ها به چند دسته تقسیم می‌شوند؟

وقتی از زخم پوست صحبت می‌کنیم یعنی قوام و دوام طبیعی پوست به وسیله یک شی تیز یا غیر تیز از بین رفته است. پوست از لایه‌های مختلفی ایجاد شده ، لایه سطحی اپیدرم ، لایه داخلی درم و لایه تحتانی چربی زیر پوست است . ضایعاتی که اپیدرم را از بین می‌برند به خراش‌های پوستی معروف‌ اند و به خونریزی نمی‌افتند . این ضایعه‌ها به شرطی که مراقبت کنیم تا عفونت نکنند یا با مواد حساسیت‌ زا تماس پیدا نکنند، خود به خود بهبود پیدا می‌کنند و عارضه‌ای ندارند . ولی ضایعاتی که به خونریزی ختم می شوند 2 دسته‌اند، یا سطحی‌اند و درم را تنها تخریب کرده‌اند یا عمیق هستند و یا با وسایل برنده غیرتمیز ایجاد شده‌اند . در مورد زخم‌های سطحی؛ اگر با یک وسیله لبه‌های زخم را به هم وصل کنیم و شرایط استریل باشد، زخم بهبود پیدا می‌کند و جای آن باقی نمی‌ماند. در مورد زخم‌های عمیق ریسک عفونت وجود دارد و خیلی مهم است که به وسیله سرم نمکی تمیز شسته شوند و اگر عمیق است و در نواحی تحت فشار قرار دارد ، لازم است بخیه شود تا کمترین اسکار را به جا بگذارد.

باند سفیدی که داخل چسب است از مواد خاصی تشکیل شده است؟

بیشتر از زینک است. در ضمن جذب کننده خوب رطوبت است و به ترمیم کمک می‌کند. حتما باید این باند سفید روی زخم قرار بگیرد تا نوار چسب مستقیما روی زخم قرار نگیرد.

برای چه نوع زخم‌هایی می‌توان از چسب زخم استفاده کرد؟

چسب زخم برای زخم‌های تمیز و سطحی کاربرد دارد.

حین خرید یا استفاده از چسب زخم باید به چه نکاتی توجه کنیم؟

مهم‌ترین مساله این است که چسب زخم استریل باشد. چسب زخم‌ها یک لایه محافظ دارند که معمولا پارچه‌ای است و جلوی خفه شدن پوست و مرطوب شدن زیاد آن را می‌گیرد.  به عبارتی چسب زخم باید توانایی گرفتن رطوبت از پوست و تبادل هوا را داشته باشد . نکته مهم‌تر اینکه درون آن مواد آلرژی‌ زانو تحریک‌ کننده پوست به کار نرفته باشد . چسب برای زخم کار بخیه را انجام می‌دهد. یعنی دو لبه زخم را کنار هم قرار می‌دهد و باعث می‌شود زخم خود به خود ترمیم شود .

چسب زخم‌های مختلفی در بازار موجود است. انواع پارچه‌ای، نایلونی و حتی گیاهی ، کدام نوع مناسب‌تر است؟

این موضوع سیلقه‌ای است. چسب زخم‌های نایلونی طی شست و شو خیس نمی‌شود و دوام آن بیشتر است . چسب‌های پارچه‌ای با شست وشو خیس می‌شوند و خود خیسی برای زخم مضر است . بهترین نوع چسب زخم نوعی است که لایه زیرین آن که با پوست در تماس است ، پارچه‌ای باشد تا زخم را خشک نگه دارد و لایه خارجی نایلونی باشد تا در اثر تماس با آب سریع خیس نشود . در غیر این صورت یا فرد مجبور است مرتبا چسب را تعویض کند یا اگر خیسی باقی بماند سبب متورم شدن لایه شاخی پوست می‌شود.

تولید چسب زخم
چسب زخم معمولاً به وسیله پارچه بافته شده، پلاستیک یا لاستیک لاتکس تهیه می شود . چسب زخم پزشکی معمولاً یک پد جاذب دارند ، که گاهی اوقات با ترکیبی از یک محلول ضد عفونی کننده تهیه شده است . برخی از چسب های زخم پوشش نازکی دارند ، که یک روکش پلیمری منفذ دار بر روی آن می باشد تا از چسبیدن زخم به پوست جلوگیری نماید . این پد ، سطح زخم را به منظور جلوگیری از نفوذ آلودگی به زخم حفاظت می نماید.