پنس پیتیوتری

پنس پیتیوتری

این پنس cushing pituitary برای برداشتن دیسک بین مهره ای دچار فتق مورد استفاده قرار می گیرد. فتق دیسک بین‌مهره‌ای عارضه‌ای است که به دلیل ضربه یا بلندکردن جسم سنگین یا گاهی خود به خود در ستون فقرات اتفاق می‌افتد و طی آن آزاد شدن بخش مرکزی دیسک یا هسته دیسک (نوکلئوس پالپوزوس) از قسمت محیطی آن یعنی آنولوس فیبروزوس  باعث فشار بر روی ریشه‌های عصبی و ایجاد علائم بالینی می‌گردد. دراکثر مواقع فتق دیسک‌ها در ناحیه بین مهره ۴و۵ کمری یا بین ۵ کمری و اول خارجیاتفاق می‌افتند. ناحیه شایع بعدی دیسک بین مهره ۵ و ۶ گردنی است. در مهره‌های پشتی بسیار به ندرت اتفاق می افتد. فتق معمولاً در قسمت کناری-خارجی رباط حلقوی، که نازک و ضعیف است صورت می گیرد. در این صورت محتویات هسته مرکزی دیسک به ریشه عصبی زیرین فشار می اورد، مثلاً فتق دیسک بین مهره گردنی ۵ و ۶ به ریشه عصب ۶ فشار آورده و علائم مربوط به این عصب در دست ظاهر می‌گردد. اگر شدت علائم زیاد باشد و با درمان طبی و فیزیوتراپی بهبود نیابد و در ام آر آی(MRI) و میلوگرافی نیز تأیید گردد نیاز به عمل جراحی دارد. بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند معمولاً دو دسته‌اند: یا درجاتی از آسیب عصبی قبل از عمل ایجاد شده بود یا فاقد این حالت بودند که باید بعد از عمل جراحی تحت درمان تکمیلی فیزیوتراپی قرار گیرند؛ به خصوص بیمارانی که قبل از عمل درجاتی از صدمه عصبی ایجاد شده باشد.

درمان جراحی با دو روش انجام می‌شود:

جراحی باز روش متداول و مرسوم در جراحی فتق دیسک می‌باشد وطی آن دیسک خراب شده تراشیده و برداشته می‌شود و ممکنست همراه آن جوش دادن مهره بالا و پائین آن هم طی عمل صورت گیرد. در مواردی این جوش دادن توسط پلاتین و پیچ و مهره انجام شده و دو مهره با فاصله از هم تثبیت می‌گردند.

جراحی از شکاف کوچک پوستی که خود به دو روش لیزری و آندوسکوپی از طریق برش کوچک پوستی انجام می‌شود.

پنس دیسک نام دیگر پنس پیتیوتری می باشد. نوعی وسیله با حلقه‌های انگشتی و بدنه بلند است که در جراحی مورد استفاده قرار می گیرد. هنگام استفاده از این وسیله می بایست قطعات بافتی را توسط گاز مرطوب از بین دندانه‌ها تمیز کرد. همواره قبل از استفاده می بایست پیچ آن را چک کنید.