فور یا اون آزمایشگاهی چیست

آون آزمایشگاهی (فور) قطعه ای از تجهیزاتی است که برای خشک کردن، استریل کردن یا گرم کردن نمونه ها یا تجهیزات در یک محیط کنترل شده استفاده می شود. آون آزمایشگاهی (فور) معمولاً در تحقیقات علمی، صنایع دارویی و بیوتکنولوژی و در کاربردهای کنترل کیفیت استفاده می شود.

اجاق‌های آزمایشگاهی در اندازه‌ها و پیکربندی‌های مختلفی وجود دارند که از مدل‌های رومیزی کوچک گرفته تا اجاق‌های رومیزی بزرگ را شامل می‌شود. فضای داخلی اجاق معمولاً از مواد مقاوم در برابر حرارت مانند فولاد ضد زنگ ساخته شده است و مجهز به عناصر گرمایشی است که می تواند توسط ترموستات یا کنترل کننده دیجیتال کنترل شود. بسیاری از اجاق های آزمایشگاهی همچنین دارای فن یا مکانیسم های دیگری برای گردش هوای داخل فر برای گرمایش یکنواخت تر هستند.

آون آزمایشگاهی چیست

فور اون آزمایشگاهی را می توان برای کاربردهای مختلفی مانند خشک کردن ظروف شیشه ای، استریل کردن تجهیزات یا حرارت دادن نمونه ها تا دمای خاص مورد استفاده قرار داد. در بسیاری از موارد از فور آزمایشگاهی برای خشک کردن یا حذف رطوبت از نمونه ها یا تجهیزات و همچنین برای استریل کردن مواد استفاده می شود. این اجاق‌ها همچنین می توانند برای پخت، بازپخت یا پخت مواد در کاربردهای خاص استفاده شوند.

انواع مختلف فورها در آزمایشگاه چیست؟

دستگاه‌های آون آزمایشگاهی بر اساس مکانیزم عملکرد و کاربردشان به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند:

بر اساس نوع جریان هوا

• آون‌های ساده یا بدون فن: در این نوع آون‌ها، هوای گرم شده به صورت طبیعی در داخل محفظه به گردش در می‌آید. دقت دمایی کمتری نسبت به انواع دیگر دارند و برای کاربری‌های ساده و خشک کردن مواد با دمای پایین مناسب هستند.

• آون‌های فن‌دار: در این نوع آون‌ها، یک فن داخلی هوای گرم را به صورت اجباری در داخل محفظه به گردش در می‌آورد. این امر باعث توزیع یکنواخت دما و کاهش زمان استریلیزاسیون می‌شود.

بر اساس کاربرد و دمای کاری

• 1. آون سنگین (Heavy-Duty Oven)

• ویژگی‌ها: این نوع آون‌ها معمولاً دارای بدنه‌ای قوی و مقاوم در برابر حرارت بالا هستند و برای پردازش مواد در دمای بسیار بالا (تا 1200 درجه سانتی‌گراد) طراحی شده‌اند.

• کاربردها: صنایع سرامیکی، متالورژی، تولید شیشه و سایر صنایع که نیاز به حرارت دهی در دمای بسیار بالا دارند.

• 2. آون آزمایشگاهی همرفت با هوای اجباری (Forced Convection Oven)

• ویژگی‌ها: در این نوع آون‌ها، یک فن داخلی هوای گرم را به صورت اجباری در داخل محفظه به گردش در می‌آورد. این امر باعث توزیع یکنواخت دما و کاهش زمان خشک شدن می‌شود.

• کاربردها: خشک کردن مواد مختلف، استریل کردن ظروف شیشه‌ای و فلزی، پخت رزین‌ها و چسب‌ها.

• 3. آون آزمایشگاهی با جابجایی گرانشی (Gravity Convection Oven)

• ویژگی‌ها: در این نوع آون‌ها، هوای گرم شده به صورت طبیعی در داخل محفظه به گردش در می‌آید. دقت دمایی کمتری نسبت به انواع دیگر دارند و برای کاربری‌های ساده و خشک کردن مواد با دمای پایین مناسب هستند.

• کاربردها: خشک کردن مواد با دمای پایین، خشک کردن ظروف شیشه‌ای.

• مقایسه انواع آون‌ها

  ویژگی	آون سنگین	آون خلاء	آون همرفت با هوای اجباری	آون با جابجایی گرانشی
  دمای کاری	بسیار بالا	متغیر	متوسط تا بالا	متوسط
  نوع گردش هوا	-	-	اجباری	طبیعی
  کاربردها	صنایع سنگین، متالورژی	خشک کردن مواد حساس، آماده‌سازی نمونه‌ها	خشک کردن، استریل کردن، پخت	خشک کردن مواد با دمای پایین

  2. آون خلاء (Vacuum Oven)

• آون خلاء یا فور خلاء دستگاهی است که برای خشک کردن مواد مختلف، به ویژه موادی که به حرارت حساس هستند یا در معرض اکسیداسیون قرار می‌گیرند، استفاده می‌شود. این دستگاه با ایجاد یک محیط با فشار پایین (خلاء) و حرارت، رطوبت را به سرعت و به طور کامل از مواد خارج می‌کند.

نحوه عملکرد آون خلاء

• ایجاد خلاء: با استفاده از پمپ خلاء، هوای داخل محفظه آون تخلیه شده و یک محیط با فشار پایین ایجاد می‌شود.

• گرمایش: المنت‌های گرمایشی، محفظه را گرم می‌کنند.

• تبخیر سریع: در محیط خلاء، نقطه جوش مایعات کاهش می‌یابد و در نتیجه رطوبت و حلال‌ها به سرعت تبخیر می‌شوند.

• کندانس شدن بخارات: بخارات ایجاد شده در تله سرد یا کندانسور جمع‌آوری می‌شوند.

سایر تقسیم‌بندی‌ها

• بر اساس ظرفیت: آون‌ها بر اساس حجم محفظه داخلی به اندازه‌های مختلفی تقسیم می‌شوند.

• بر اساس دقت کنترل دما: برخی آون‌ها دارای سیستم کنترل دما دقیق‌تری هستند و برای کاربردهای حساس‌تر مناسب هستند.

• بر اساس جنس بدنه: آون‌ها ممکن است از جنس استیل ضد زنگ یا سایر مواد مقاوم در برابر حرارت ساخته شوند.

در انتخاب آون آزمایشگاهی مناسب، عوامل زیر را در نظر بگیرید:

• نوع موادی که قرار است استریل شود: برای مواد حساس به دما یا مواد قابل اشتعال، آون‌های خاصی مورد نیاز است.

• دقت دمایی مورد نیاز: برای برخی کاربردها، دقت کنترل دما بسیار مهم است.

• حجم کاری: بر اساس حجم موادی که قرار است استریل شود، اندازه آون را انتخاب کنید.

• بودجه: قیمت آون‌ها بر اساس ویژگی‌ها و امکانات آن‌ها متفاوت است.

تفاوت آون خلاء و آون خشک

آون خلاء و آون خشک هر دو برای خشک کردن مواد استفاده می‌شوند، اما مکانیزم کار و کاربردهای آن‌ها متفاوت است. در زیر به بررسی دقیق‌تر تفاوت‌های این دو نوع آون می‌پردازیم:

آون خشک (آون معمولی)

• مکانیزم کار: در این نوع آون، هوای گرم به صورت طبیعی یا اجباری در داخل محفظه به گردش در می‌آید و رطوبت را از مواد تبخیر می‌کند.

• مزایا: سادگی کاربری، هزینه پایین‌تر نسبت به آون خلاء

• معایب: احتمال اکسیداسیون مواد به دلیل وجود اکسیژن، زمان خشک شدن طولانی‌تر، دقت کمتر در خشک کردن مواد حساس

• کاربردها: استریل کردن تجهیزات آزمایشگاهی، خشک کردن ظروف شیشه‌ای، خشک کردن مواد جامد با دمای ذوب بالا

آون خلاء (Vacuum Oven)

• مکانیزم کار: در این نوع آون، با ایجاد خلاء در محفظه، فشار هوا کاهش یافته و نقطه جوش مایعات پایین می‌آید. در نتیجه، رطوبت و حلال‌ها به سرعت تبخیر شده و از مواد جدا می‌شوند.

• مزایا: خشک کردن سریع و موثر، جلوگیری از اکسیداسیون، حفظ کیفیت مواد حساس به حرارت، حذف کامل حلال‌ها

• معایب: هزینه بالاتر به دلیل وجود پمپ خلاء، پیچیدگی بیشتر نسبت به آون خشک

• کاربردها: خشک کردن مواد حساس به حرارت مانند داروها، مواد بیولوژیکی، پلیمرها، خشک کردن مواد قابل اشتعال، حذف حلال‌ها از مواد جامد، آماده‌سازی نمونه‌ها برای آنالیز

جدول مقایسه آون خشک و آون خلاء

چه زمانی از کدام آون استفاده کنیم؟

• آون خشک: برای خشک کردن مواد مقاوم به حرارت، استریل کردن ابزارآلات و کاربردهای عمومی آزمایشگاهی مناسب است.

• آون خلاء: برای خشک کردن مواد حساس به حرارت، مواد قابل اشتعال، مواد دارویی، نمونه‌های بیولوژیکی و هر ماده‌ای که نیاز به خشک شدن سریع و کامل بدون آسیب دیدن دارد، مناسب است.

تفاوت فور آزمایشگاهی ( آون آزمایشگاهی) با انکوباتور

آون آزمایشگاهی و انکوباتور هر دو دستگاه‌های مهمی در آزمایشگاه‌ها هستند، اما کاربردها و ویژگی‌های متفاوتی دارند. در ادامه، به بررسی دقیق تفاوت‌های این دو دستگاه می‌پردازیم:

کاربردها

• آون آزمایشگاهی:

  • خشک کردن ظروف شیشه‌ای و ابزارآلات فلزی

  • استریل کردن تجهیزات

  • حرارت دادن مواد شیمیایی

  • پخت رزین‌ها و چسب‌ها

• انکوباتور:

  • کشت سلولی و باکتریایی

  • رشد میکروارگانیسم‌ها

  • نگهداری نمونه‌های بیولوژیکی

  • انجام واکنش‌های بیوشیمیایی

رنج دمایی

• آون: دارای رنج دمایی بسیار بالا (تا 300 درجه سانتی‌گراد) است و برای فرآیندهای حرارتی با دمای بالا استفاده می‌شود.

• انکوباتور: رنج دمایی محدودتری دارد (معمولاً بین 4 تا 70 درجه سانتی‌گراد) و برای حفظ دمای مناسب برای رشد موجودات زنده طراحی شده است.

دقت دمایی

• آون: دقت دمایی کمتری نسبت به انکوباتور دارد، زیرا برای کاربردهای با دقت دمایی بالا طراحی نشده است.

• انکوباتور: دقت دمایی بسیار بالایی دارد، زیرا برای حفظ شرایط دقیق رشد سلولی و میکروبی ضروری است.

ساختار و ویژگی‌ها

• آون:

  • بدنه معمولاً فلزی و مقاوم در برابر حرارت است.

  • دارای المنت‌های گرمایشی قدرتمند است.

  • ممکن است دارای فن برای گردش هوای گرم باشد.

  • دقت کنترل دما کمتر است.

• انکوباتور:

  • بدنه عایق‌بندی شده برای حفظ دمای داخلی.

  • دارای سیستم کنترل دقیق دما و رطوبت است.

  • ممکن است دارای سیستم کنترل CO2 و نور باشد.

  • دارای درب شیشه‌ای برای مشاهده داخل دستگاه.

روش‌های انتقال حرارت در آون‌های آزمایشگاهی: یک بررسی دقیق‌تر

آون‌های آزمایشگاهی یا فورها دستگاه‌هایی هستند که از طریق انتقال حرارت، مواد را خشک کرده و استریل می‌کنند. یکی از مهم‌ترین روش‌های انتقال حرارت در این دستگاه‌ها، همرفت است. همرفت به دو صورت طبیعی (جاذبه‌ای) و اجباری (مکانیکی) در آون‌ها رخ می‌دهد.

همرفت طبیعی (جاذبه‌ای)

در این روش، هوای گرم شده سبک‌تر شده و به سمت بالا حرکت می‌کند. هوای سردتر و سنگین‌تر نیز به سمت پایین آمده و جایگزین هوای گرم می‌شود. این چرخه به صورت طبیعی و به دلیل اختلاف چگالی هوا رخ می‌دهد. اما این روش چند ایراد اساسی دارد:

• توزیع نامناسب حرارت: حرارت به طور یکنواخت در تمام نقاط محفظه توزیع نمی‌شود و ممکن است قسمت‌هایی از نمونه‌ها به اندازه کافی گرم نشوند.

• زمان گرمایش طولانی: به دلیل وابستگی به جریان‌های طبیعی هوا، زمان لازم برای گرم شدن کل محفظه طولانی‌تر است.

• اتلاف انرژی: بخشی از انرژی گرمایی از طریق جداره‌های آون هدر می‌رود.

همرفت اجباری (مکانیکی)

در این روش، از یک فن یا دمنده برای به گردش درآوردن هوای گرم در داخل محفظه استفاده می‌شود. این کار باعث می‌شود که:

• توزیع حرارت یکنواخت‌تر: هوای گرم به طور اجباری به تمام نقاط محفظه هدایت می‌شود و دمای تمام نقاط تقریباً یکسان می‌شود.

• زمان گرمایش کوتاه‌تر: با توجه به گردش سریع هوا، زمان لازم برای رسیدن به دمای تنظیم شده بسیار کمتر است.

• کنترل بهتر رطوبت: با تنظیم میزان هوای ورودی و خروجی، می‌توان رطوبت داخل محفظه را کنترل کرد.

مزایای آون‌های با همرفت اجباری نسبت به آون‌های با همرفت طبیعی:

• دقت بیشتر: دمای تمام نقاط محفظه یکنواخت‌تر است.

• سرعت بیشتر: زمان رسیدن به دمای تنظیم شده کمتر است.

• کنترل بهتر: امکان کنترل دقیق‌تر پارامترهایی مانند دما و رطوبت وجود دارد.

• کارایی انرژی بالاتر: به دلیل توزیع بهتر حرارت، اتلاف انرژی کمتر است.

اجزای اصلی آون آزمایشگاهی و عملکرد آنها

آون آزمایشگاهی یا فور، دستگاهی است که برای خشک کردن، استریل کردن و حرارت دادن مواد مختلف در آزمایشگاه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دستگاه از اجزای مختلفی تشکیل شده است که هر کدام نقش مهمی در عملکرد آن ایفا می‌کنند. در ادامه به بررسی دقیق‌تر اجزای اصلی یک آون آزمایشگاهی می‌پردازیم:

1. محفظه داخلی:

• جنس: معمولاً از استیل ضدزنگ یا آلیاژهای مقاوم در برابر حرارت و خوردگی ساخته می‌شود.

• عملکرد: فضایی است که نمونه‌ها برای خشک شدن یا حرارت دیدن در آن قرار می‌گیرند. طراحی آن به گونه‌ای است که توزیع حرارت در تمام نقاط محفظه به صورت یکنواخت انجام شود.

2. عایق:

• جنس: معمولاً از مواد عایق حرارتی مانند پشم شیشه، فایبرگلاس یا سرامیک ساخته می‌شود.

• عملکرد: از هدر رفتن حرارت از محفظه داخلی به محیط بیرون جلوگیری می‌کند و باعث حفظ دمای ثابت داخل محفظه می‌شود.

3. گرمایشگر:

• جنس: معمولاً از المنت‌های برقی (نیکروم یا تنگستن) یا گازی ساخته می‌شود.

• عملکرد: با تبدیل انرژی الکتریکی یا شیمیایی به انرژی گرمایی، محفظه داخلی را گرم می‌کند.

4. کنترلر دما:

• نوع: معمولاً دیجیتال است.

• عملکرد: دمای داخل محفظه را اندازه‌گیری کرده و با مقایسه آن با دمای تنظیم شده، به گرمایشگر فرمان می‌دهد تا دمای محفظه را ثابت نگه دارد.

5. تایمر:

• عملکرد: مدت زمان کارکرد آون را تنظیم می‌کند. پس از اتمام زمان تنظیم شده، آون به طور خودکار خاموش می‌شود.

6. دریچه تخلیه هوا:

• عملکرد: برای تخلیه هوای گرم و مرطوب داخل محفظه و ورود هوای تازه به داخل محفظه استفاده می‌شود.

سایر اجزای جانبی (در برخی مدل‌ها):

• فن: برای گردش هوای گرم در داخل محفظه و توزیع یکنواخت حرارت استفاده می‌شود.

• سیستم کنترل رطوبت: برای کنترل رطوبت داخل محفظه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

• سیستم خلاء: برای ایجاد خلاء در داخل محفظه و خشک کردن مواد حساس به اکسیداسیون استفاده می‌شود.

• قفسه‌های قابل تنظیم: برای قرار دادن نمونه‌ها در ارتفاع‌های مختلف.

نحوه عملکرد آون آزمایشگاهی:

1. نمونه‌ها در داخل محفظه قرار می‌گیرند.

2. دمای مورد نظر و زمان کارکرد روی کنترل‌کننده تنظیم می‌شود.

3. گرمایشگر شروع به کار کرده و محفظه را گرم می‌کند.

4. فن (در صورت وجود) هوای گرم را در داخل محفظه به گردش در می‌آورد.

5. کنترل‌کننده دما به طور مداوم دمای محفظه را اندازه‌گیری کرده و آن را در دمای تنظیم شده حفظ می‌کند.

6. پس از پایان زمان تنظیم شده، تایمر آلارم می‌دهد و گرمایشگر خاموش می‌شود.

در انتخاب آون آزمایشگاهی، به مواردی مانند رنج دمایی، حجم محفظه، نوع همرفت (طبیعی یا اجباری)، دقت کنترل دما و وجود ویژگی‌های جانبی مانند سیستم خلاء توجه کنید.

نحوه کار آون آزمایشگاهی و اصول عملکرد آن

آون آزمایشگاهی، دستگاهی است که برای خشک کردن، استریل کردن و حرارت دادن مواد مختلف در آزمایشگاه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دستگاه با استفاده از گرمای خشک کار می‌کند، به این معنی که از گرما بدون رطوبت برای انجام عملیات حرارتی استفاده می‌شود. این ویژگی باعث می‌شود که آون‌ها برای استریل کردن موادی که با رطوبت واکنش نشان می‌دهند، مانند مواد بیولوژیکی، بسیار مناسب باشند.

اصول عملکرد آون آزمایشگاهی

1. تولید گرما: یک المنت گرمایشی داخل آون قرار دارد که با تبدیل انرژی الکتریکی به انرژی گرمایی، محفظه داخلی آون را گرم می‌کند.

2. کنترل دما: یک ترموستات وظیفه کنترل دمای داخل محفظه را بر عهده دارد. با تنظیم دمای مورد نظر روی ترموستات، المنت گرمایشی به صورت خودکار روشن و خاموش می‌شود تا دمای محفظه ثابت نگه داشته شود.

3. توزیع گرما: در برخی از آون‌ها، یک فن برای گردش هوا و توزیع یکنواخت گرما در تمام نقاط محفظه استفاده می‌شود.

4. ایمنی: آون‌ها دارای سیستم‌های ایمنی مانند فیوز حرارتی هستند تا از بروز حوادث احتمالی جلوگیری کنند.

مراحل کار با آون آزمایشگاهی

1. آماده‌سازی:

   • اطمینان حاصل کنید که آون بر روی یک سطح صاف و پایدار قرار گرفته است.

   • بررسی کنید که سیم برق آون به پریز برق متصل باشد و پریز دارای اتصال به زمین باشد.

   • محفظه داخلی آون را از هرگونه آلودگی پاک کنید.

2. تنظیم دما و زمان:

   • دمای مورد نظر را بر روی ترموستات تنظیم کنید. دمای مناسب به نوع ماده‌ای که قرار است خشک شود بستگی دارد.

   • زمان مورد نیاز برای خشک کردن یا استریل کردن را روی تایمر تنظیم کنید.

3. قرار دادن نمونه‌ها:

   • نمونه‌ها را به صورت یکنواخت و با فاصله مناسب در داخل محفظه قرار دهید تا هوای گرم به همه قسمت‌های نمونه‌ها برسد.

4. شروع عملیات:

   • درب آون را ببندید و دستگاه را روشن کنید.

5. پایان کار:

   • پس از اتمام زمان تنظیم شده، آون به صورت خودکار خاموش می‌شود.

   • اجازه دهید نمونه‌ها به آرامی خنک شوند و سپس آن‌ها را از آون خارج کنید.

نگهداری و مراقبت از آون آزمایشگاهی

آون آزمایشگاهی یک ابزار حیاتی در هر آزمایشگاهی است. برای حفظ عملکرد صحیح و طول عمر دستگاه، رعایت برخی نکات نگهداری و مراقبتی ضروری است.

تمیزکاری منظم

• اهمیت تمیزکاری: تجمع آلودگی و ذرات گرد و غبار در داخل آون می‌تواند بر دقت اندازه گیری دما و همچنین بر روی نتایج آزمایش تأثیر بگذارد.

• روش تمیزکاری:

  • قطع برق: قبل از شروع تمیزکاری، حتماً برق دستگاه را قطع کنید.

  • خنک شدن: اجازه دهید آون کاملاً خنک شود.

  • مواد شوینده ملایم: از مواد شوینده ملایم و غیر ساینده استفاده کنید.

  • ابزار مناسب: از اسفنج نرم یا پارچه میکروفیبر استفاده کنید.

  • اجزای قابل جدا شدن: اجزای قابل جدا شدن مانند قفسه‌ها را خارج کرده و جداگانه تمیز کنید.

  • خشک کردن کامل: پس از تمیزکاری، اطمینان حاصل کنید که تمام قسمت‌های آون به طور کامل خشک شده‌اند.

کالیبراسیون دوره ای

• اهمیت کالیبراسیون: با گذشت زمان، دقت حسگر دمای آون ممکن است کاهش یابد. کالیبراسیون به معنای تنظیم مجدد دستگاه با یک استاندارد مرجع است تا اطمینان حاصل شود که دمای نشان داده شده توسط آون دقیق است.

• روش کالیبراسیون:

  • استفاده از دماسنج استاندارد: از یک دماسنج کالیبره شده با دقت بالا استفاده کنید.

  • مقایسه دما: دماسنج را در نقاط مختلف محفظه آون قرار داده و دمای نشان داده شده توسط هر دو دستگاه را مقایسه کنید.

  • تنظیمات: در صورت لزوم، تنظیمات دستگاه را بر اساس تفاوت دماها اصلاح کنید.

بازرسی منظم

• بررسی فیزیکی: به طور مرتب آون را از نظر وجود هرگونه آسیب فیزیکی مانند ترک خوردگی، زنگ زدگی یا تغییر شکل بررسی کنید.

• بررسی عملکرد: عملکرد تمام اجزای آون مانند ترموستات، تایمر و المنت گرمایشی را بررسی کنید.

• ثبت نتایج: نتایج بازرسی‌ها را به صورت مکتوب ثبت کنید تا در صورت بروز مشکل، تاریخچه‌ای از وضعیت دستگاه داشته باشید.

تعمیر و نگهداری پیشگیرانه

• تعویض فیلترها: اگر آون شما دارای فیلتر هوا است، آن را به طور مرتب تمیز یا تعویض کنید.

• روغن کاری: در صورت نیاز، قطعات متحرک آون را روغن کاری کنید.

• سرویس دوره ای: به طور منظم آون را توسط تکنسین متخصص سرویس کنید.

نکات ایمنی ضروری هنگام کار با آون آزمایشگاهی

کار با آون آزمایشگاهی به دلیل دمای بالای آن، نیازمند رعایت دقیق نکات ایمنی است. عدم رعایت این نکات می‌تواند منجر به حوادث جدی مانند سوختگی، آتش‌سوزی و آسیب به دستگاه شود. در ادامه به برخی از مهم‌ترین نکات ایمنی اشاره می‌کنیم:

قبل از شروع کار:

• مطالعه دستورالعمل: قبل از هر کاری، دستورالعمل استفاده از آون را به دقت مطالعه کنید. این دستورالعمل حاوی اطلاعات مهمی درباره نحوه کار با دستگاه، تنظیمات و نکات ایمنی است.

• محل قرارگیری مناسب: آون را روی سطحی صاف، خشک و غیرقابل اشتعال قرار دهید. از قرار دادن آون در نزدیکی مواد قابل اشتعال خودداری کنید.

• اتصال به زمین: مطمئن شوید که آون به پریز برق دارای اتصال به زمین متصل شده باشد تا از خطر برق‌گرفتگی جلوگیری شود.

در حین کار:

• دمای مناسب: دمای آون را بر اساس نوع ماده‌ای که قرار است خشک شود تنظیم کنید. از تنظیم دمای آون بالاتر از حد مجاز خودداری کنید.

• مواد قابل اشتعال: هرگز مواد قابل اشتعال مانند حلال‌ها، کاغذ یا پلاستیک را داخل آون قرار ندهید.

• مایعات: از ریختن هرگونه مایع داخل آون خودداری کنید.

• دستکش و عینک ایمنی: هنگام کار با آون داغ، حتماً از دستکش و عینک ایمنی استفاده کنید.

• درب آون: هنگام کار با آون، درب آن را به طور کامل ببندید.

• بارگذاری مناسب: از پر کردن بیش از حد محفظه آون خودداری کنید تا جریان هوای گرم به خوبی انجام شود.

• توجه به هشدارها: به تمامی هشدارها و علائم ایمنی روی آون توجه کنید.

پس از اتمام کار:

• خنک شدن: قبل از باز کردن درب آون، اجازه دهید کاملاً خنک شود.

• تمیزکاری: پس از خنک شدن کامل، آون را با استفاده از مواد شوینده ملایم و آب تمیز کنید.

• بازرسی: به طور مرتب آون را از نظر وجود هرگونه آسیب یا نقص بررسی کنید.

نکات کلی:

• آموزش: کار با آون آزمایشگاهی باید توسط افراد آموزش دیده انجام شود.

• تعمیر: در صورت بروز هرگونه مشکل یا نقص در آون، تعمیرات را به افراد متخصص بسپارید.

• نگهداری: آون را در محیطی تمیز و خشک نگهداری کنید.

رعایت این نکات ایمنی، از بروز حوادث ناگوار جلوگیری کرده و عمر مفید آون را افزایش می‌دهد.