پنست ساده

پنس ساده

پنس یکی از ابزارهای جراحی پرکاربرد در اتاق عمل است که در تمام طول جراحی مورد استفاده خواهد بود که حتی در بخش های دیگر بیمارستان ها نیز استفاده می‌شود. .پنس‌ها ابزارهای بدون قفلی هستند که به عنوان امتداد انگشت شست و انگشتان مخالف در دست کمک کننده عمل می کنند تا ابزار را در دست عمل کننده تقویت کنند. کاربرد و هدف اصلی آنها گرفتن، جمع کردن یا تثبیت بافت است. با توجه به بخشی که مورد استفاده قرار می‌گیرد می‌تواند دندانه دار یا بی‌دندانه باشد ک در ادامه این مقاله توضیحات کامل تفاوت این دو پنس را خواهم داد. همچنین پنس استیل قابلیت ضدعفونی شدن و اتوکلاو دارد و به دلیل جنس استیل آن واکنشی با مواد ضدعفونی نشان نداده و زنگ نمی‌زند. اما باید در نگهداری آن نکات مهمی را رعایت کنید تا طول عمر این محصول را افزایش دهید.

نگهداری پنس استیل

• تمیز کردن سریع پس از استفاده: پس از هر بار استفاده، پنس را با آب گرم و صابون ملایم شسته و کاملا آبکشی کنید. این کار از خشک شدن خون و سایر آلودگی‌ها بر روی پنس جلوگیری می‌کند.
• استفاده از محلول‌های ضدعفونی‌کننده: برای از بین بردن میکروب‌ها و باکتری‌ها، می‌توانید از محلول‌های ضدعفونی‌کننده مخصوص ابزارهای پزشکی استفاده کنید. این محلول‌ها را طبق دستورالعمل روی بسته‌بندی آن‌ها به کار ببرید.
• توجه به دندانه‌ها: اگر پنس شما دندانه‌دار است، هنگام شستشو به تمیز کردن کامل دندانه‌ها توجه کنید. از برس نرم یا مسواک قدیمی برای تمیز کردن دقیق‌تر می‌توانید استفاده کنید.
• خشک کردن کامل: پس از شستشو، پنس را به طور کامل خشک کنید. رطوبت باقی‌مانده می‌تواند باعث ایجاد لکه و زنگ‌زدگی شود.

• محل نگهداری خشک و تمیز: پنس را در مکانی خشک، تمیز و عاری از گرد و غبار نگهداری کنید.
• جدا نگهداری کردن: پنس را به تنهایی یا همراه با سایر ابزارهای جراحی در یک جعبه یا کشو مخصوص قرار دهید.
• جلوگیری از تماس با مواد شیمیایی: پنس را از تماس با مواد شیمیایی قوی مانند اسیدها و بازها دور نگه دارید.
• روغن‌کاری (در صورت نیاز): برخی از پنس‌ها به روغن‌کاری دوره‌ای نیاز دارند. برای این کار، از روغن‌های مخصوص ابزارهای جراحی استفاده کنید و مطمئن شوید که قبل از استفاده مجدد، روغن اضافی را پاک کنید.

قیمت پنس ساده

فورسپس های پزشکی ابزارهای جراحی از نوع چنگ زدن هستند که در طی جراحی ها و سایر روش های پزشکی مورد استفاده قرار می گیرند. فورسپس برای موچین کردن، بستن و اعمال فشار استفاده می شود. آنها را می توان به عنوان انبر یا استخراج کننده استفاده کرد. پنس‌ها یکی از ابزارهای پرکاربرد در پزشکی هستند که برای نگه داشتن بافت‌ها، ابزارهای کوچک و سایر اشیاء در حین جراحی و پانسمان استفاده می‌شوند

پنست بخیه

دو نوع اصلی پنست وجود دارد: دندانه‌دار و بی‌دندانه. هر کدام از این نوع پنست‌ها کاربردهای خاص خود را دارند و انتخاب بین آن‌ها به نوع عمل جراحی و بافت مورد نظر بستگی دارد.. ک در ادامه این مقاله به توضیح کامل تفاوت این دو نوع چنست خواهیم پرداخت.

پنست دندانه دار

• ویژگی‌ها: سطح خارجی این نوع پنست‌ها دارای دندانه‌های ریزی است که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا بافت‌ها را محکم‌تر نگه دارند.
• کاربردها:
  • جراحی‌های عمومی: برای نگه داشتن بافت‌های سخت‌تر و ضخیم‌تر مانند پوست، عضله و چربی.
  • جراحی‌های ارتوپدی: برای نگه داشتن استخوان‌ها و تاندون‌ها.
  • جراحی‌های زنان و زایمان: برای نگه داشتن بافت‌های نرم رحم و تخمدان‌ها.
• مزایا:
  • نگهداری محکم بافت‌ها: دندانه‌ها به پنست اجازه می‌دهند تا بافت‌ها را با اطمینان بیشتری نگه دارد.
  • کنترل بهتر ابزار: در هنگام کار با ابزارهای کوچک، دندانه‌ها به کنترل بهتر ابزار کمک می‌کنند.
• معایب:
  • آسیب به بافت‌های ظریف: دندانه‌ها ممکن است به بافت‌های ظریف آسیب برسانند.
  • مشکل در تمیز کردن: دندانه‌ها می‌توانند محل تجمع آلودگی‌ها باشند.

پنست بی دندانه

• ویژگی‌ها: سطح خارجی این نوع پنست‌ها صاف و بدون دندانه است.
• کاربردها:
  • جراحی‌های ظریف: برای نگه داشتن بافت‌های ظریف مانند عروق خونی، اعصاب و غشاهای مخاطی.
  • جراحی‌های میکروسرجری: برای کار با بافت‌های بسیار کوچک و حساس.
  • پانسمان زخم: برای برداشتن پانسمان‌های قدیمی و قرار دادن پانسمان جدید.
• مزایا:
  • آسیب کمتر به بافت‌ها: سطح صاف پنست به حداقل رساندن آسیب به بافت‌ها کمک می‌کند.
  • تمیز کردن آسان: سطح صاف پنست به راحتی تمیز می‌شود.
• معایب:
  • نگهداری ضعیف بافت‌های لغزنده: برای نگه داشتن بافت‌های لغزنده و نرم ممکن است نیاز به فشار بیشتری باشد.

انتخاب نوع پنست در جراحی از اهمیت بالایی برخوردار است و به نوع بافت، نوع جراحی، اندازه و شکل بافت و همچنین میزان دقت مورد نیاز بستگی دارد. پنست‌های دندانه‌دار به دلیل داشتن دندانه‌های ریز، برای نگه داشتن بافت‌های سخت‌تر، ضخیم‌تر و کمتر حساس مانند پوست، عضله و چربی مناسب‌تر هستند. در مقابل، پنست‌های بی‌دندانه با سطح صاف خود، برای کار با بافت‌های ظریف‌تر، حساس‌تر و کارهای دقیق‌تر مانند جراحی‌های میکروسرجری و عروقی مناسب‌تر می‌باشند. برای کارهای ظریف و حساس، پنست‌های بی‌دندانه به دلیل ایجاد آسیب کمتر به بافت، انتخاب بهتری هستند. همچنین، برای بافت‌های لغزنده و نرم، پنست‌های بی‌دندانه با ایجاد اصطکاک بیشتر، کنترل بهتری را فراهم می‌کنند. به طور کلی، انتخاب نوع پنست باید توسط جراح با توجه به شرایط خاص هر عمل جراحی انجام شود.