کیت رنگ آمیزی آلبرت

کیت رنگ‌آمیزی آلبرت: روشی برای تشخیص گرانول‌های متاکروماتیک

رنگ‌آمیزی آلبرت یک تکنیک رنگ‌آمیزی اختصاصی است که برای شناسایی گرانول‌های متاکروماتیک در باکتری‌ها، به ویژه در باکتری کورینه باکتریوم دیفتریا، عامل بیماری دیفتری، استفاده می‌شود. این گرانول‌ها حاوی پلی‌فسفات هستند و در شرایط خاص، رنگ متفاوتی به خود می‌گیرند.

اجزای کیت رنگ‌آمیزی آلبرت:

• معرف آلبرت: این معرف حاوی رنگ‌های خاصی است که با گرانول‌های پلی‌فسفات ترکیب شده و رنگ متاکروماتیک ایجاد می‌کنند.

• محلول لوگول: این محلول برای تثبیت رنگ استفاده می‌شود.

مراحل رنگ‌آمیزی آلبرت:

1. تهیه گسترش: نمونه باکتریایی روی لام پخش شده و خشک می‌شود.

2. فیکس کردن: گسترش با حرارت یا متانول فیکس می‌شود.

3. رنگ‌آمیزی با معرف آلبرت: گسترش با معرف آلبرت رنگ‌آمیزی شده و به مدت چند دقیقه نگه داشته می‌شود.

4. شستشو: گسترش با آب شسته می‌شود.

5. رنگ‌آمیزی با محلول لوگول: گسترش با محلول لوگول رنگ‌آمیزی شده و به مدت یک دقیقه نگه داشته می‌شود.

6. شستشو و خشک کردن: گسترش با آب شسته شده و در هوا خشک می‌شود.

7. مشاهده زیر میکروسکوپ: لام در زیر میکروسکوپ مشاهده می‌شود. گرانول‌های متاکروماتیک به رنگ تیره (معمولاً سیاه) دیده می‌شوند، در حالی که بدنه سلول به رنگ سبز روشن دیده می‌شود.

اهمیت رنگ‌آمیزی آلبرت:

• تشخیص دیفتری: این روش به عنوان یک ابزار مهم در تشخیص مستقیم کورینه باکتریوم دیفتریا در نمونه‌های بالینی مانند سواب گلو استفاده می‌شود.

• شناسایی سایر باکتری‌ها: علاوه بر کورینه باکتریوم دیفتریا، این روش برای شناسایی گرانول‌های متاکروماتیک در برخی دیگر از باکتری‌ها نیز استفاده می‌شود.

نکات مهم:

• تازگی نمونه: نمونه باید تازه باشد تا نتایج دقیق‌تری حاصل شود.

• ضخامت گسترش: گسترش نباید خیلی ضخیم یا خیلی نازک باشد.

• زمانبندی: هر مرحله از رنگ‌آمیزی باید به مدت زمان مشخص انجام شود.

• کنترل کیفیت: برای اطمینان از صحت نتایج، باید از کنترل مثبت و منفی استفاده شود.

رنگ‌آمیزی آلبرت یک روش تخصصی است که نیاز به مهارت و تجربه دارد. انجام این روش در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی مجهز و توسط افراد آموزش دیده انجام می‌شود.

تفاوت رنگ‌آمیزی آلبرت با سایر روش‌ها:

• رنگ‌آمیزی گرم: رنگ‌آمیزی گرم برای تفکیک باکتری‌ها به گرم مثبت و گرم منفی استفاده می‌شود، در حالی که رنگ‌آمیزی آلبرت برای شناسایی گرانول‌های متاکروماتیک است.

• رنگ‌آمیزی زیل-نلسون: رنگ‌آمیزی زیل-نلسون برای شناسایی باکتری‌های اسیدفست استفاده می‌شود، در حالی که رنگ‌آمیزی آلبرت برای شناسایی گرانول‌های متاکروماتیک است.

رنگ‌آمیزی آلبرت یک ابزار ارزشمند در تشخیص بیماری‌های باکتریایی، به ویژه دیفتری، است.