محیط کشت کمپیلوباکتر خون آگار

محیط کشت CVA

محیط کشت کمپیلوباکتر خون آگار

محیط کشت کمپیلوباکتر خون آگار یکی از محیط‌های کشت انتخابی غنی شده‌ای است که برای جداسازی و کشت باکتری‌های جنس کمپیلوباکتر، به ویژه Campylobacter jejuni و Campylobacter coli مورد استفاده قرار می‌گیرد. این باکتری‌ها عامل مهمی در ایجاد بیماری‌های گوارشی در انسان هستند.

اجزای تشکیل دهنده محیط کشت کمپیلوباکتر خون آگار

• پپتون: منبع نیتروژن، آمینو اسیدها و سایر مواد مغذی برای رشد باکتری‌ها

• عصاره مخمر: منبع ویتامین‌ها، اسیدهای آمینه و فاکتورهای رشد

• نمک سدیم کلرید: تنظیم فشار اسمزی محیط

• آگار: عامل جامد کننده محیط کشت

• خون گوسفند: منبع فاکتورهای رشد و اکسیژن

• آنتی‌بیوتیک‌ها: برای جلوگیری از رشد سایر باکتری‌های همراه (اختیاری)

ویژگی‌های محیط کشت کمپیلوباکتر خون آگار

• انتخابی: به دلیل وجود مواد مغذی خاص و گاهی آنتی‌بیوتیک‌ها، رشد کمپیلوباکتر را نسبت به سایر باکتری‌ها ترجیح می‌دهد.

• غنی شده: خون گوسفند موجود در محیط، حاوی فاکتورهای رشد ضروری برای رشد کمپیلوباکتر است.

• میکروآئروفیلی: کمپیلوباکتر‌ها باکتری‌های میکروآئروفیلی هستند، یعنی برای رشد به غلظت کمی اکسیژن نیاز دارند. بنابراین، محیط کشت باید در شرایط میکروآئروفیلی کشت داده شود.

نحوه تهیه محیط کشت

محیط کشت کمپیلوباکتر خون آگار به صورت آماده از شرکت‌های تولیدکننده محیط کشت قابل تهیه است. برای تهیه این محیط، پودر محیط کشت را در آب مقطر حل کرده، اتوکلاو کرده و سپس خون گوسفند استریل را به آن اضافه می‌کنند.

نحوه کشت و شناسایی

1. نمونه‌برداری: نمونه مدفوع، آب یا سایر نمونه‌های بالینی را روی محیط کشت کشت می‌دهند.

2. کشت در شرایط میکروآئروفیلی: پلیت کشت را در شرایط میکروآئروفیلی (5% اکسیژن، 10% دی‌اکسید کربن و 85% نیتروژن) قرار می‌دهند.

3. انکوباسیون: پلیت کشت را در دمای 42 درجه سانتی‌گراد به مدت 48-72 ساعت انکوبه می‌کنند.

4. مشاهده و شناسایی کلنی‌ها: کلنی‌های کمپیلوباکتر معمولاً کوچک، گرد، شفاف و کمی محدب هستند. برای شناسایی قطعی، از تست‌های بیوشیمیایی و مولکولی استفاده می‌شود.

کاربردهای محیط کشت کمپیلوباکتر خون آگار

• تشخیص عفونت‌های گوارشی ناشی از کمپیلوباکتر: این محیط کشت برای جداسازی و شناسایی کمپیلوباکتر از نمونه‌های بالینی بیماران مبتلا به اسهال خونی استفاده می‌شود.

• کنترل کیفیت مواد غذایی: برای بررسی آلودگی مواد غذایی به ویژه محصولات طیور به کمپیلوباکتر به کار می‌رود.

• تحقیقات اپیدمیولوژیک: برای مطالعه اپیدمیولوژی عفونت‌های ناشی از کمپیلوباکتر.

نکات مهم

• حساسیت به اکسیژن: کمپیلوباکتر‌ها به اکسیژن حساس هستند. بنابراین، باید از تماس طولانی مدت آن‌ها با هوا جلوگیری شود.

• دمای مناسب: دمای بهینه برای رشد کمپیلوباکتر 42 درجه سانتی‌گراد است.

• تفسیر نتایج: برای تفسیر دقیق نتایج، باید به سایر تست‌های تشخیصی مانند تست‌های بیوشیمیایی و مولکولی نیز توجه شود.

محیط کشت کمپیلوباکتر خون آگار یک ابزار مهم در تشخیص و کنترل عفونت‌های ناشی از کمپیلوباکتر است.

محیط کشت Campylobacter Blood Agar