محیط کشت of

محیط کشت of آگار

محیط کشت OF (Oxidation-Fermentation)

محیط کشت OF یا محیط اکسیداسیون-تخمیر یک محیط کشت افتراقی است که برای تشخیص توانایی باکتری‌ها در استفاده از گلوکز به عنوان منبع انرژی از طریق دو مسیر متابولیکی مختلف، یعنی اکسیداسیون یا تخمیر، به کار می‌رود. این محیط کشت به ما کمک می‌کند تا بین باکتری‌های هوازی اجباری، بی‌هوازی اختیاری و بی‌هوازی مطلق تمایز قائل شویم.

اجزای تشکیل‌دهنده محیط کشت OF:

• پپتون: منبع نیتروژن و مواد مغذی برای رشد باکتری‌ها

• گلوکز: قند قابل تخمیر برای باکتری‌ها

• بروموکرزول پورپل: نشانگر pH که تغییرات pH محیط را نشان می‌دهد.

• آگار: عامل جامد کننده (در محیط OF آگار) یا مایع (در محیط OF براث)

محیط کشت of چیست

نحوه عمل:

• اکسیداسیون: اگر باکتری بتواند گلوکز را به صورت هوازی (در حضور اکسیژن) اکسید کند، اسید تولید می‌کند و pH محیط کاهش می‌یابد. در نتیجه، رنگ نشانگر از بنفش به زرد تغییر می‌کند. این حالت فقط در قسمت سطحی لوله (که در تماس با هوا است) مشاهده می‌شود.

• تخمیر: اگر باکتری بتواند گلوکز را به صورت بی‌هوازی (در نبود اکسیژن) تخمیر کند، اسید تولید می‌کند و pH محیط کاهش می‌یابد. در این حالت، کل محیط (اعم از سطحی و عمقی) به رنگ زرد تغییر می‌کند.

طرز تهیه محیط کشت of

تفسیر نتایج:

• اکسیداز مثبت: اگر فقط قسمت سطحی لوله زرد شود، نشان‌دهنده اکسیداسیون گلوکز است و باکتری هوازی اجباری یا بی‌هوازی اختیاری است.

• تخمیر مثبت: اگر کل لوله زرد شود، نشان‌دهنده تخمیر گلوکز است و باکتری بی‌هوازی اختیاری یا بی‌هوازی مطلق است.

• منفی: اگر هیچ تغییری در رنگ مشاهده نشود، باکتری قادر به استفاده از گلوکز نیست.

محیط کشت گلوکز of

انواع محیط کشت OF:

• OF آگار: محیط جامد است و معمولاً در لوله‌های آزمایش به صورت شیب‌دار استفاده می‌شود.

• OF براث: محیط مایع است و معمولاً در لوله‌های آزمایش استفاده می‌شود.

کاربردهای محیط کشت OF:

• تعیین نوع تنفس باکتری‌ها: برای تشخیص باکتری‌های هوازی، بی‌هوازی اختیاری و بی‌هوازی مطلق استفاده می‌شود.

• تعیین توانایی تخمیر گلوکز: برای تعیین توانایی باکتری‌ها در تخمیر گلوکز استفاده می‌شود.

• کمک به شناسایی باکتری‌ها: در کنار سایر آزمایش‌های بیوشیمیایی، برای شناسایی گونه‌های مختلف باکتری استفاده می‌شود.

نکات مهم:

• آماده‌سازی: محیط کشت OF باید به صورت شیب‌دار در لوله‌های آزمایش ریخته شود.

• انکوباسیون: لوله‌های کشت شده در دمای 35-37 درجه سانتی‌گراد به مدت 18-24 ساعت انکوبه می‌شوند.

• تفسیر نتایج: تفسیر نتایج باید با توجه به سایر آزمایش‌های بیوشیمیایی انجام شود.