کنترل منفی ANA لیستریا توکسوپلاسما

کنترل منفی ANA، لیستریا و توکسوپلاسما در لام ایمونوفلورسانس

اهمیت کنترل منفی

کنترل منفی در آزمایش‌های ایمونوفلورسانس (IFA) به اندازه کنترل مثبت حائز اهمیت است. این کنترل به ما نشان می‌دهد که آیا واکنش فلورسانس مشاهده شده در نمونه بیمار، نتیجه یک واکنش اختصاصی آنتی‌ژن-آنتی‌بادی است یا به دلیل عوامل دیگری مانند آلودگی یا مشکلات فنی ایجاد شده است. در تست‌های ANA، لیستریا و توکسوپلاسما، کنترل منفی به عنوان یک مرجع برای تشخیص عدم وجود آنتی‌بادی‌های ضد هسته‌ای در یک نمونه استفاده می‌شود.

چرا لیستریا و توکسوپلاسما؟

همان‌طور که قبلاً ذکر شد، لیستریا و توکسوپلاسما به دلیل داشتن آنتی‌ژن‌های هسته‌ای، به عنوان سوبسترا برای تشخیص آنتی‌بادی‌های ضد هسته (ANA) استفاده می‌شوند. در کنترل منفی، از سرمی استفاده می‌شود که فاقد آنتی‌بادی‌های ضد هسته است.

نحوه استفاده از کنترل منفی

• آماده‌سازی لام: لام‌های ایمونوفلورسانس با آنتی‌ژن‌های لیستریا و توکسوپلاسما آماده شده‌اند.

• اضافه کردن سرم کنترل: سرم کنترل منفی که فاقد آنتی‌بادی‌های ضد هسته است، به این لام‌ها اضافه می‌شود.

• انکوباسیون و شستشو: لام‌ها به مدت مشخص انکوبه شده و سپس شسته می‌شوند تا آنتی‌بادی‌های اضافی حذف شوند.

• اضافه کردن آنتی‌بادی ثانویه فلورسنت: آنتی‌بادی ثانویه که به یک فلوروفور متصل است، به لام‌ها اضافه می‌شود.

• مشاهده زیر میکروسکوپ فلورسانس: لام‌ها زیر میکروسکوپ فلورسنت مشاهده می‌شوند. در یک کنترل منفی، نباید هیچ فلورسانسی مشاهده شود.

اهمیت کنترل منفی در آزمایش ANA

• تایید اختصاصیت واکنش: اگر کنترل منفی هیچ فلورسانسی نشان ندهد، به این معنی است که واکنش فلورسانس مشاهده شده در نمونه بیمار، نتیجه یک واکنش اختصاصی آنتی‌ژن-آنتی‌بادی است و نه یک واکنش کاذب.

• تشخیص آلودگی یا مشکلات فنی: اگر کنترل منفی فلورسانس نشان دهد، ممکن است آلودگی در آزمایش وجود داشته باشد یا مشکلی در روش انجام آزمایش رخ داده باشد.

• تعیین آستانه فلورسانس: کنترل منفی به تعیین آستانه فلورسانس منفی کمک می‌کند. هر فلورسانسی که ضعیف‌تر از کنترل منفی باشد، به عنوان یک نتیجه منفی در نظر گرفته می‌شود.

نتیجه‌گیری

کنترل منفی در آزمایش‌های ایمونوفلورسانس به اندازه کنترل مثبت مهم است. این کنترل به ما اطمینان می‌دهد که نتایج آزمایش قابل اعتماد هستند و هرگونه واکنش فلورسانس مشاهده شده، نتیجه یک واکنش اختصاصی آنتی‌ژن-آنتی‌بادی است.