سوش باکتری شیگلا فلکسنری

سوش باکتری شیگلا فلکسنری (لیوفیلیزه)

شیگلا فلکسنری یکی از گونه‌های مهم جنس شیگلا است که عامل اصلی بیماری شیگلوز یا اسهال خونی باسیلی است. این باکتری گرم منفی، غیرمتحرک و فاقد کپسول است. عفونت با شیگلا فلکسنری معمولاً از طریق مصرف آب یا غذای آلوده رخ می‌دهد.

سویه‌های لیوفیلیزه این باکتری، به عنوان یک مرجع استاندارد در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این سویه‌ها پس از خشک شدن در شرایط خاص (لیوفیلیزاسیون)، می‌توانند برای مدت طولانی نگهداری شوند و در صورت نیاز احیا و استفاده شوند.

کاربردهای سوش‌های لیوفیلیزه شیگلا فلکسنری

• کنترل کیفیت:

  • ارزیابی عملکرد محیط‌های کشت

  • ارزیابی کارایی ضدعفونی‌کننده‌ها

  • ارزیابی روش‌های تشخیصی

• تحقیقات:

  • مطالعه فیزیولوژی و ژنتیک باکتری

  • بررسی مکانیسم‌های بیماری‌زایی

  • توسعه واکسن و داروهای ضد میکروبی

• آموزش:

  • آموزش تکنیک‌های میکروبیولوژی به دانشجویان

مزایای استفاده از سویه‌های لیوفیلیزه

• پایداری طولانی مدت: سویه‌های لیوفیلیزه می‌توانند برای مدت طولانی در دمای پایین نگهداری شوند بدون اینکه از کیفیت آن‌ها کاسته شود.

• سهولت استفاده: به راحتی می‌توان آن‌ها را احیا کرد و در آزمایش‌ها استفاده کرد.

• تکرارپذیری نتایج: استفاده از یک سویه استاندارد، نتایج آزمایش‌ها را قابل مقایسه و تکرارپذیر می‌کند.

احیای سویه لیوفیلیزه

برای استفاده از سویه لیوفیلیزه، ابتدا باید آن را احیا کرد. مراحل احیا به طور معمول به شرح زیر است:

1. آماده‌سازی محیط کشت: محیط کشت مناسب برای رشد شیگلا فلکسنری (مانند محیط مک‌کانکی آگار یا محیط SS آگار) را آماده کنید.

2. انتقال سوسپانسیون: با استفاده از یک لوپ استریل، محتویات ویال لیوفیلیزه را به محیط کشت انتقال دهید.

3. انکوباسیون: محیط کشت را در شرایط مناسب (دمای 37 درجه سانتی‌گراد، محیط هوازی) انکوبه کنید.

4. مشاهده رشد: پس از گذشت 18-24 ساعت، رشد کلنی‌های باکتری را مشاهده کنید.

نکات مهم در کار با سویه‌های باکتریایی

• ایمنی: هنگام کار با سویه‌های باکتریایی، همیشه از تجهیزات حفاظت فردی استفاده کنید.

• استریلیزاسیون: تمام ابزار و محیط‌های کشت را قبل از استفاده استریل کنید.

• ثبت اطلاعات: تمام مراحل کار را به دقت ثبت کنید.